Leskowiec to jeden z najchętniej wybieranych przez turystów szczytów górskich w Beskidzie Małym. Wznosi się na wysokość 922 m.n.p.m., a więc jest trzecim najwyższym wierzchołkiem swojego pasma. Ze szczytu rozciąga się niesamowita panorama, która swoim zasięgiem obejmuje kilka pasm beskidzkich na czele z Babią Górą, a przy dobrej widoczności nawet wierzchołki tatrzańskie. Geografowie zdecydowali się umieścić stosowne objaśnienie na specjalnej tablicy, które ułatwia turystom identyfikację poszczególnych szczytów. Wierzchołek zdobi także biało-czerwona flaga na pokaźnym maszcie, która trafiła tam jako pamiątka obchodów 100. lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
Turyści chętnie wybierają Leskowiec nie tylko ze względu na wyjątkowo rozległą panoramę ze szczytu, ale także na położone w sąsiedztwie góry schronisko PTTK. W sezonie roi się ono od beskidzkich spacerowiczów błogo popijających zimne piwo oraz zajadających pachnącą grillowaną kiełbasę. Jest to jedno z dwóch schronisk znajdujących się w paśmie Beskidu Małego – drugiego należy szukać na szczycie Magurki Wilkowickiej w zachodniej części masywu. Obiekt oprócz oferty gastronomicznej ma również do zaoferowania parę pokojów na wynajem. Położony jest na znakowanym na czerwono Małym Szlaku Beskidzkim, który jest stosunkowo często przemierzaną trasą w tym regionie.
Ze względu na położone w bezpośrednim sąsiedztwie schroniska sanktuarium, obiekt okresowo zapełnia się również pątnikami. Miejscowa ludność w świątyni tej czci przede wszystkim pamięć Jana Pawła II, który pochodził z pobliskim Wadowic i w młodości wielokrotnie wybierał się w piesze wycieczki w Beskid Mały. W podzięce za zasługi na polu krzewienia wiary chrześcijańskiej, postanowiono nawet przemianować górę, na której znajduje się na sanktuarium na nową nazwę – Groń Jana Pawła II (890 m.n.p.m.). Dzisiaj w świątyni okresowo odbywają się msze święte, które zawsze przyciągają mnóstwo wiernych z pobliskich wiosek.
Główną bazą wypadową na Leskowiec są miejscowości Krzeszów i Targoszów w powiecie suskim (szlaki od strony południowej), a także Rzyki (szlaki od strony północnej). Wszystkie ścieżki wiodące na szczyt prowadzą gęstymi, beskidzkimi lasami. Są one szczególnie bogate w krzewy jagód (nazywanych przez miejscowych górali borówkami), więc nietrudno na trasie spotkać uwijających się skrzętnie z koszami zbieraczy. W górnych partiach warto zwrócić uwagę na bardzo ciekawe okazy flory w postaci buków. Wiek najstarszych okazów dochodzić może do dwustu lat.