Od zawsze ludzie organizowali czas wolny w przyjemny sposób. Jedni folgowali lenistwu, odsypiając męczące polowania, inni wysilali szare komórki przy grach. Jedną ze starszych, uprawianych rozrywek umysłowych, są do dziś gry karciane. Historia kart sięga zamierzchłych czasów. Obecne były we wszystkich społecznościach. Ostrzyły umysły Chińczyków i Skandynawów. Uczyły strategii starożytnych wojów i współczesnych kowbojów.
Gry karciane zabawą, przez wieki były zarówno dla mężczyzn jak i dla kobiet oraz dzieci. Jedna z popularniejszych gier był, jak pewnie część z Was się domyśla, poker. Trudno stwierdzić gdzie były jego początki. Jedni badacze upatrują narodzin w Chinach inni w Indiach lub Persji. W Iranie do niedawna grywano w odmianę tej gry zwana z hinduska Ganjifa.
Współczesnych początków doszukać można się w Pochen, w którego grali średniowieczni germanie. Wraz z wędrówkami kupieckimi, miał przystanek w Galii, gdzie dał się poznać pod nazwą Poque. Wraz z odkrywcami trafił do Ameryki, gdzie nastąpił jego renesans. Stał się popularny na parowcach pływających po Missisipi. Nie pogardzili nim kowboje. Grali w niego biali osadnicy, przywiezieni przez nich czarni niewolnicy i Indianie.
Jeden z pierwszych podręczników opisujących grę pod nazwą Stud pochodzi z połowy XIX w. Odmianą był Stud-Horse, w którego grywali kowboje z Ohio i Indiany. W początkach XX w. doczekał się profesjonalnego opracowania wytyczającego kanon tej gry. Rozwijając się na przestrzeni lat zmieniał talię, która rosła, powiększając się o nowe figury, występował w wielu odmianach np: dobierany albo dodawano nowe konfiguracje. W roku 1872 uhonorowano go na szczeblu dyplomatycznym, kiedy to ambasador Stanów Zjednoczonych w Wielkiej Brytanii podał do publicznej wiadomości zasady tej gry. Natomiast ćwierć wieku później rozpoczęto wydawanie czasopisma. Nosiło ono nazwę Poker Chips..